Nicaragua

Buenas tardes amigos,

Vanuit een hangmat op Ometepe schrijf ik ons eerste blog over onze reis in Nicaragua en Costa Rica, hier kan ik wel aan wennen…
Vorige week zijn we vertrokken via Amsterdam naar Houston om vervolgens door te vliegen naar Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Al met al zo’n 14 uur gevlogen en een korte tussenstop op Houston waar we niet om een koffie van Starbucks en een burger van Wendy’s heen konden.

Vlak voor de landing kregen we te horen dat we nog even boven de stad bleven cirkelen omdat de baan te nat was door een ‘rainy shower’. Toen we uiteindelijk wel konden landen ging dit inderdaad wat glibberig. Om het land binnen te komen moesten we 10 dollar betalen dus Jan kon braaf met een beambte mee om dollars te pinnen. Eerder kregen we ons paspoort niet terug.

Toen we onze koffer hadden en naar buiten gingen om te wachten op onze shuttle kwamen we erachter wat een ‘rainy shower’ inhoud. Het hoosde van de regen! Het is erg drukkend en tropisch warm en we moeten even omschakelen wat dat betreft. We waren snel in ons hotel en gelukkig kennen we het woord ‘cerveza’ nog! Dus na een koud biertje en een douche lekker slapen.

Volgende ochtend na een lekker ontbijt vertrokken we met driver Oscar naar de stad Leon. In de hoofdstad Managua is niets te doen voor toeristen, het zijn simpelweg alleen maar huizen en het is er druk. Onderweg komen we langs een meer met daarin vulkanen en doen we een indruk op van het land. Er rijden langs de weg nog genoeg paarden en wagens of ossen met karren. De weg is wel goed en het rijd vlot door. File kennen ze niet.

Ons hotel in Leon is heerlijk. In het centrum, klein, Franse eigenaren en een huiselijke sfeer. Mooi zwembad om even af te koelen (het is hier echt heet) en een mooie kamer. We besluiten om een kijkje te nemen in de stad en beklimmen de kathedraal. Deze is oogverblindend wit en je kan vanaf het dak de hele stad overzien, dit moet overigens wel op blote voeten (vraag ons niet waarom).

Volgende dag gaan we vulkaan boarden. Ik heb dat ooit gezien op 3 Op Reis en het leek me wel gaaf. Totdat we ervoor stonden. Het was hoog. En stijl. En heet. Slik. Oké, gaan! Met ons board op de rug (now you’re having wings) beginnen we aan de klim naar boven. Om niet teveel in details te treden over de zware tocht (geloof me.. ik heb er nog steeds geen woorden voor), maar vooral over het uitzicht: het was fanatastisch! We zien verschillende kraters en in de verte zien we de Kathedraal die we gister beklommen hebben. Dan is het tijd voor de afdaling. We krijgen korte instructies en zijn de eersten die dag die naar beneden gaan. De enige remmen zijn je benen… en de afdaling is zo’n 45%. Je kan een snelheid van zo’n 60km behalen. En dat hebben we geweten. Maar wat was het gaaf! Vooral toen Jan helemaal zwart beneden aankwam ;)

Je begrijpt… de rest van de dag besluiten we te relaxen…

De volgende dag is het tijd om naar Granada te gaan. Ook hier zijn we 2 nachten. We merken al snel dat dit stadje meer op toeristen ingespeeld is. Er zijn fantastische restaurants en we hebben een heerlijk koffiezaakje ontdekt. We gaan de volgende dag kayakken tussen de eilanden die ontstaan zijn tijdens een vulkaan uitbarsting. Het is hier erg mooi groen en er vliegen kleurige vogels. Op sommige eilanden staat een villa en de gids verteld ons dat de eilandjes te koop zijn. We zien onszelf al wonen op een eiland… Bij terug komst ploffen we in een strandhut neer om wat te drinken. De paarden rennen zo los over het strand en dat ziet er gaaf uit.

Gister zijn we met de ferry naar het vulkaan eiland Ometepe gegaan. In het Nicaraqua meer. Het meer is zo’n 8x groter dan ons geliefde IJsselmeer (leuk detail; in het meer zwemmen stierhaaien). Op de ferry zien we allemaal Nederlandse woorden; salondek, zonnedek, autodek. Het blijkt dat het de voormalige veerboot tussen Ameland en Schiermonnikoog was. En ze zijn trots op deze mooie ferry (in onze ogen dus een beetje oud enzo…) ze noemen hem de Kingboot of Ometepe.
Ometepe is en chill eiland, weinig te doen en dus doen we ook zo weinig mogelijk, heerlijk! We hebben een huisje aan het strand, helemaal super. Er staat een lekker windje dus het voelt meteen aangenamer dan op het vaste land. Gisteravond keken we vanaf het strand naar de miljoenen sterren in de lucht, echt ontelbaar. Zo veel hebben we er nog nooit gezien! Super mooi!

Vandaag heerlijk gezwommen in een natuurlijke bron en we hebben een of ander potten en pannen museum bezocht (zoals Jan het noemt…).

Morgen vertrekken we naar Costa Rica. We zijn erg nieuwsgierig naar dit land maar moeten afscheid nemen van het relaxte land Nicaragua waar we ons erg welkom hebben gevoeld. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Het is ook een arm land en dat is bijvoorbeeld te zien aan de huisjes (hutjes) langs de weg of de zwervers op straat, dat maakt indruk. We hopen daarom ook dat het toerisme in Nicaragua ook op gang mag komen. Wij tellen onze zegeningen door dit soort ervaringen extra! En dan zijn we ’s avonds zelfs al blij wanneer we hier een koude douche hebben ;)

Adiós!

Jan en Helma