Johannesburg, Krugerpark en omgeving

Wanneer we na een vlucht van krappe 2 uur van Kaapstad in Johannesburg zijn, pikken we meteen onze huurauto op. Eenmaal weer op de weg zijn merken we meteen een verschil met Kaapstad. In Jo’burg is meer rommel langs de weg, we zien gelijk de townships en overal straatverkopers (ook langs en op de snelweg). We zorgen snel dat we bij ons hotel komen, we hebben toch nog niet helemaal een goed gevoel bij deze stad en zijn vele inwoners. Zo rond 4 uur zijn we in ons hotel en we vragen waar we even kunnen eten. Maboneng is de place to be zeggen ze, maar… Absoluut niet zelf naar toe lopen. Ook al is het een blok achter het hotel. Oke…, denk ik. Zal Jan zijn horrorbeeld van Z-A dan toch kloppen? We kunnen met een shuttle vanuit het hotel naar Maboneng en in deze wijk zijn eetgelegenheden en winkeltjes. Het is een soort project op de stad beter op de kaart te zetten en toeristen en locals veilig te laten zijn. Lijkt een beetje en hipster gebeuren. De shuttle rijdt er letterlijk 3 minuten over en we zoeken snel ergens een terrasje om te gaan eten. We willen voor het donker weer thuis zijn.

De reden waarom we in Jo’burg willen overnachten is omdat we (of nou ja… ik eigenlijk…) een fietstour willen doen door Soweto. Dit is een mega township hier. De volgende dag is het dan zover, voor de zekerheid laten we onze huurauto maar bij het hotel (je wilt niet verdwalen in een township) en regelen we een taxi naar Soweto. Omdat we Khayelitsha al gezien hadden konden we ons redelijk voorstellen hoe dit dan moest zijn. Eenmaal bij de mensen van de tour aangekomen bleek er een hostel te zitten midden in de township en vanuit hier wordt alles geregeld. We kregen een heerlijk typisch Afrikaanse lunch (allerlei stoofpotjes en een soort rijstpap). Het hostel zag er super goed uit, in een mooie tuin en deed heel gemoedelijk en rustig aan. Een soort oase.

Na de lunch was het dan tijd om een mountainbike te kiezen, natuurlijk allemaal te klein voor Jan. Maar uiteindelijk gelukt en we gingen met een groepje van ongeveer 12 mensen op pad. Bij de eerste stop legde onze gids Jacob uit dat hij zelf ook geboren en getogen was in Soweto. In Soweto wonen ongeveer 4,5 miljoen mensen. Maar ook hier geldt weer dat het een schatting is. Soweto is ontstaan in de tijd van apartheid. Er werden verschillende wijken gemaakt op ras en geslacht. Ook werden zieke mensen hier gebracht omdat ze niet meer in de stad mochten wonen om epidemieën te voorkomen. Nog steeds wonen hier maar 14 blanke mensen…

We zouden beginnen met het meeste onderontwikkelde gedeelte van de township vertelde Jacob en we zouden eindigen in de Beverly Hills van de township. We hadden er nooit bij stil gestaan dat het ook luxe kon zijn in een township. We mogen ook geen armste gedeelte zeggen maar onderontwikkeld was een beter woord zei hij. Nou inderdaad… Wat een ellende in onze ogen! Weer de hutjes en huisjes bestaande uit allerlei materialen en een stank overal. De kindjes rennen door de modder, overal ligt glas en rommel en er is een open riool. Jacob vertelde dat hier bijna nooit vuilnis wordt opgehaald en dat deze mensen meestal volledig werkloos zijn, geen geld hebben dus. Ook stroom etc. is niet goed geregeld. Een paar nieuwsgierige kids komen even bij ons kijken en een klein jongetje (ik denk rond 2 jaar) wil op de foto. Daarna wil hij zichzelf even zien en hij glundert helemaal. Dan bedenk ik me dat we met Jill, Brett en Jamie gewoon kunnen facetimen en ze de gekste foto’s maken via snapchat. Weer: wat zijn we rijk! We fietsen een stukje verder en langzaam aan zien we dat de voorzieningen iets beter worden. De kids die we onderweg tegenkomen willen allemaal een highfive en de volwassen glimlachen vriendelijk. Jacob verteld dat de mensen blij zijn met toeristen, ze hopen op een betere toekomst en willen wel laten zien in welke omstandigheden ze leven.
Veel kinderen willen graag op de foto. Ze roepen dan keihard: shoot me!!

We komen langs scholen, kerkjes, barretjes en we gaan langs het huis waar Nelson Mandela woonde en het huis van Desmond Tutu. Uiteindelijk belanden we dus inderdaad in een luxe wijk met nog luxere auto’s. Heel apart om het verschil tussen arm en rijk zo dichtbij elkaar te zien. In Soweto is ook een monument. Het staat voor een opstand van studenten waar veel mensen zijn omgekomen terwijl ze streden voor gelijkheid.

Al met al… Soweto was zeker de moeite waard! En hier hebben wij ons helemaal veilig gevoeld, het was een beleving.

De volgende dag moeten we zo’n 6 uur rijden om vanuit Jo’burg naar Hoedspruit te gaan. Na het ontbijt vertrekken we meteen en we zijn blij wanneer we op de snelweg rijden want de stad voelen we ons echt niet op ons gemak. Erg grimmige sfeer en iedereen kijkt de auto in.
Via een prachtige route door de bergen komen we uiteindelijk bij onze volgende bestemming. Onze lodge in Hoedspruit. De lodge is op een wild estate. Dat betekend dat het een soort privé wild terrein is, er lopen bijvoorbeeld giraffes, kudu’s, zebra’s en pumba’s
In de lodge worden we erg gastvrij ontvangen, het is kleinschalig en we hebben een fantastische kamer met bad en buitendouche. We zijn hier 5 nachten. Hier in Unembeza hoeven we zelf niet meer na te denken. We worden verwonnen, zelfs wordt het menu voor je bedacht en het ontbijt bestaat uit meerdere gangen. ’s Avonds voor het diner verzamelen de gasten zich rondom een kampvuur met een lekker wijntje en zo leggen we contact met mensen vanuit de hele wereld. Heel gaaf!

Vanuit Hoedspruit is het ongeveer een uur tijden naar een van de poorten van het Kruger park. Een wens van mij gaat eindelijk in vervulling! Op safari en een poging doen om de big five te spotten.

We vertrekken ’s morgens vroeg met een ontbijt mand. Een jeep haalt ons op, en het eerste stuk rijden is echt mega koud. Gelukkig zijn er dekens. We pikken nog wat gasten op die uit Brazilië komen en hier ook op vakantie zijn. Om het Kruger in te komen moet je je paspoort meenemen en formulieren invullen. Er is overal strenge controle ivm stropers die bijvoorbeeld jagen op de neushoorn. Nadat we het park in zijn komen we bijna meteen al een hele grote olifant tegen. Hij kijkt ons gewoon aan en flappert wat met zijn grote oren, de gids stopt wanneer we een dier zien en verteld een en ander over de dieren. We stoppen ergens op een picknick plaats en eten ons ontbijt, zo met de zon erbij wordt het langzaam steeds wat warmer. De gids vertelt dat we vooral voor het middaguur waarschijnlijk dieren gaan zien omdat ze daarna verkoeling opzoeken. En inderdaad, we zien heel veel dieren. We komen bij een drinkplek waar grote buffels drinken en verkoeling zoeken, en aan de andere kant komen drie giraffes water drinken, ze gaan helemaal met hun benen wijd staan en dan met de nek naar beneden. Waanzinnig gaaf om te zien! Ergens verderop liggen twee leeuwen te slapen en in een boom ligt een luipaard (goed kijken met de verrekijker!). Wat vooral apart is, is om te zien dat veel dieren naast elkaar en met elkaar leven. Wanneer we op weg zijn naar de uitgang steekt er zo voor onze jeep een luipaard over! Just wauw!! Die zijn moeilijk om van zo dichtbij te zien krijgen. Een klein eindje verderop spotten we nog een neushoorn ook. We hebben veel geluk zegt de gids ons. En ja, we voelen ons ook gelukkig! Na een dag in het Krugerpark kunnen we zeggen dat we de big five maar liefst 2x hebben kunnen zien! Het was mega en Jan roept steeds dat hij het zo gaaf vind (ik geloof mijn oren ook niet…). We hebben buffels, luipaarden, heel veel olifanten, neushoorns, leeuwen en leeuwinnen, steenbokken, springbokken, nijlpaarden, zwijnen, krokodillen, struisvogels, giraffen, apen, zebra’s en vast nog veeeeel meer gezien. Het was fantastisch!

Vanuit onze lodge is het makkelijk om de panorama route te rijden. Op deze route zien we bergen, de Blyde canon, watervallen en uitgesleten watergaten in de canyon (putholes) en onderweg eten we in de ‘boskombuis’ ergens aan een riviertje. Het is een restaurantje waar je via een hobbelige zandweg komt en hier is geen stroom ofziets. Dus alles lekker op de bbq. Heerlijk gegeten en het uitzicht was prachtig! Als afsluiter van deze route werden we nog even getrakteerd op een verkeersboete… Ik reed toen we van de weg werden geplukt en de politieman ter plekke bedacht dat ik 13 km te hard reed. Geen laser of andere apparatuur te bekennen… We moesten officieel 500 rand betalen maar, zo zei de politieman heel begripvol en vriendelijk…, als we direct 300 rand betaalden was het ook prima en konden we meteen doorrijden. Ja wat doe je dan… Het is omgerekend ongeveer 20 euro dus meteen maar afgerekend. Hebben we dit ook meegemaakt, was te verwachten want we waren al voor gewaarschuwd. Eigenlijk is de corruptie en de macht die erbij komt kijken het grootste probleem van Z-A.

Na nog wat daagjes chillen moeten we weer de terugrit doen naar Jo’burg om vanuit hier verder te vliegen naar Mauritius. Vanuit daar schrijf ik deze blog. Het is hier prachtig en we zijn hier vooral om te nixen en te genieten van de zon. Gister een rondje gevaren en gezwommen met wilde dolfijnen. Mega! Echt relaxen met cocktails en goed eten, prachtige blauwe zee en mooie stranden!

Al met al hebben we een fantastische reis gehad, ongelofelijk veel gezien en Jan heeft zijn beeld aardig kunnen bijstellen over Z-A. Hij is zelfs aan het nadenken wat we een volgende keer kunnen bekijken en doen… Ja echt, hij blijft mij verbazen! Die lekkere. We hebben maar 1x een KFC vanbinnen bekeken (en dat was op Mauritius) omdat al het eten in Z-A zo fantastisch is en we dus helemaal niets van dat soort ‘restaurants’ gemist hebben.

Morgen zetten we als het goed is weer voet op een herfstachtig NL… Tot ziens en baia dankie voor het lezen!